Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα
Είσαι κλειμένος και σκέπτηχος
Ποια μαυρή σκέψη σε βασανίζει
Και το ψωμί σου με πονωτρός
Γιατί παιδί μου στη ζωή δεν βλέπω άσπρη μέρα
Είναι πολλά τα βάσκα
Ξανά και οι πίκρες του πατέρα
Και οι πίκρες του πατέρα
Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα
Τα δυο σου χίλια να μην κελούν
Μόνα απ' τα μάτια σου, αχ τα γλυμμένα
Δάκρυα μαύρα, κρύφο κοιλού
Γιατί παιδί μου ο ντουνιάς
Δεν είναι όπως νομίζεις
Σε κάνει πάντα να πονάς
Να κλαις και να δακρύζεις
Να κλαις και να δακρύζεις
Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα
Δεν έχεις ύπνο και ξαγρυπνάς
Κι όλα τα βράδια με τη μητέρα
Μιλάτε ώρες, κρύβα πόντα
Με το όνομάς
Γιατί με τη μητέρα σου
Τα βασανά μας λέμε
Όνειρα πλάθουμε για σας
Και κάπου, κάπου κλαίμε
Και κάπου, κάπου κλαίμε
*