เพร
าะเธอกับฉัน
ก็บุญสร้างกรรมกันไว้
แต่ชาติป่างไหน
หรือไรจึงเป็นเช่นนี้
บุญพามาพบ เหมือนรักจะจบด้วยดี
แต่กรรมที่มี
จึงทรมานเรื่อยไป
อยู่ใกล้สุดฟ้า ยังนําชักมาให้เจอ
แรกพบกับเธอ ทิ้งฉันขอห่างให้ไกล
รักกลายเป็นรัก
รักเธอจนสุดหัวใจ
แล้วเหตุฉันใด
ฟ้ายัยพราะเธอจากฉัน
จากนี้ให้เราเกิดเป็นคู่กรรม
ชาติใด
จะยอมให้เป็นคู่กัน
วิ่งวอนฟ้า อ่อนวอนสวรรค์
ช่วยเราได้ไหม
กี่ร้อยชาติพบ ไม่ขอจบคําสาบาน
รวมวิญญา
ฉันจะรอเธอเรื่อยไป
อยู่ใกล้ขอบฟ้านักทางชางเปลือกแสนไกล
รอชาสุดท้าย ที่เราได้เป็นคู่กัน
จากนี้ให้เราเกิดเป็นคู่กรรม
ชาติใด
จะยอมให้เป็นคู่กัน
วิ่งวอนฟ้า อ่อนวอนสวรรค์
ช่วยเราได้ไหม
