คําของชายมันยังหวานยังสึง
ยังติดใจตราบรึงฟังเน่นนองบ่นาย
ก่อนสิจากหลากอายน้างจํา
ใดนั้นบ่เรียน
บ่เคยค่าทาดเกือนจากแข่งความทรงจํา
ยังคันลึงถึงธรรม ที่ที่ชายได้บอดเมิน
ย่อนพ้มจนนอเจ้าจังไกลกันคนบ่น แฟงน้องเอ้ย ขันผุ้นมีน้องที่กลับเจ้าย่อน
มาอ
ายนั้นดังเคย
จากกันเทือนเยอะ ให้คอยก่อนคนดี
ขอเวลาสองปี ให้พี่คอยน่ะ อาย
ต้องตัดสินใจ หนีไกลป่านหนา ต้องโบกเหนื
อลาด้วยความจําใจ จากคนร้องทั้งที่สุดอะไร
ต้องจากไกล เพื่อไปหาเงินทอง จาสกันไม่นานจะคืนมา
คอยก่อนน่ะ ที่จ้าย่าเต้ามอง ให้ความรักทรงมันดังใจปอง
โปรดจงคอยน้องสองปีจะคืนมา
ย่างเคยหนาใกล้ตาผู้บ่าว หัวออกกว่าดราวมองสอบอ่าย
ยามไปคนที่รักหักใดลา
ยามเหลือห่างที่จ้าย่าเต้ามอง
คงไม่นานรักน้องทอง
แล้วจะคืนมองพร้อมรักกัน
จงคอยใจมองน้องสักหลา
ยิ้มต่างหยิบเถอะน้อย่าโสกสัน
จากกันในวันนี้ไม่กี่วัน คงพบกันวันนานช้า
จากกันก็เพียงเกลียดกาย ส่วนหัวใจอยู่ใกล้เกียงเธอ
ยากเมือฉันรักเธอไม่มีลืมเลย อย่ามนมองเพียงสองฝีพี่เอ้ย คงได้เอ่อมตะ
เงินเกินเถยอย่าได้เผื่นใจ ไม่นานเท่าไหร่คอยก่อน ยารักศรคอยก่อนได้ไหม
อย่าให้น้องผิดหวัง แม้ยังรักจริงกว่ายาย
สองฝีที่น้องจากไป อย่าหนอกใจขอให้สืบร้อย
อย่าลงลืมคําเคยเบา ให้จําเบาเด้อเจ้าอย่าไหน