از بالا تنگی سیاد تاچ قرغانو نی باباد
از بالا تنگی سیاد
تاچ قرغانو نی باباد
بجانم آتا ایش داد شکر کی پلوڈ نبود
بیزان نزید بازار جانم آتا ایش داد شکر کی پلوڈ نبود
تاچ قرغانو نی ناسنی بیشتی روی سمیر
آبو تابی فیس آباد قابل جانا سخت نشید
گل پکھندا شدی لکھواتم راشد
گل پکھندا شدی لکھواتم راشد
تا باندی مین مارنستم دواشد
تا باندی مین مارنستم دواشد
خوردز موتر سنگ دی تا تی بنگلو شنگ دی
بلد نوے خوانولی بس پیدن اغضان دی
از دورو مین مائی
زیلوہ کدامی آئی
نفس کشن با دیوان شیرین و خشنمائی
لیکن از ارک موکا موسیر و قوقا
لیکن از ارک موکا موسیر و قوقا
دا باندی رنجور ماشتر کوک خنداوکا
سخت نوزاد موسیب آدرہ سرادی نادر پشتون کوچک شیابان
از دورو بین مائی
خندا کردا می آئی
نخشت کنی با دیوان زی دستی خوشنمائی
ککولا کردشان بی بین مائی تا باند
ما خو خپو چو بودیم بل تو جان نمی مانند
شنگ با شنگ می دنی مارا با سنگ می دنی
ترا می گم خنداوکا تا تی مارنگ می دنی
ترا می گم خنداوکا تا تی مارنگ می دنی
ما مردمِ لوگری
میکنیم وزروزاری
دیگر کار ندارین بے غیر ازی ما سانی
او لیلو ساری ساری روی خدا را داری
سرکیت عاشق شدا خبر داری نداری
تنبورا کو نم دارا
حاک شناک گفتارا
بے شک خندان
گویام خندان جورا ندارا
جب برگتنار کی