Μοιάζει με πλοίο, το γκρι σχολείο, μου έγραψες της γλώσσας το βιβλίο
και είπα, Άννα, σε μια κομπάνα που φλέρταρε στο φάνη, είχα πεθάνει
αλλά θα σ' τα πω στο κηλικείο.
Το ίδιο βράδυ, σε έρημα μέρη, το κράτημα θυμάμαι απ' το χέρι
κάθε φιλί σου, το όλο στυλ σου, τα στέρια στα μαλλιά την αγκαλιά σου
που έφυγες μετά για καλοκαίρι.
Το σ' αγαπώ, το λέγαμε Βαγγέο, το ραντεβού το λέγαμε Αιγαίο
μετά τα μάθαν όλα οι δικοί σου και όπως μπήκα βγήκα απ' τη ζωή σου
Το σ' αγαπώ, το λέγαμε Βαγγέο και το φιλί το λέγαμε Τροχαίο
πως σε αγαπώ το ήξερε όλη η τάξη
μα χθες μου είπαν τα παιδιά πως με άλλον τα έχεις φτιάξει.
Με μια παλέτα σε μια μπασκέτα σχεδίαζες μια ρωσική ρουλέτα
θα με αφήσεις κι εσύ θα ζήσεις
σου είπα στο χημείο κι ήταν αστείο
το γέλιο σου να γράφω σε κασέτα.
Τρίτη ηλικίου, γυαλιά ηλίου φορούσες τις κερκίδες του σχολείου
καθόμουν χώρια απ' τα λαγόρια
και σου γράφα στη βρύση δεν θα σβήσει
το σ' αγαπώ στην άκρη του θρανίδου.
Το σ' αγαπώ το λέγαμε Βαγγέο
το ραντεβού το λέγαμε Αιγαίο
μετά τα μάθαν όλα οι δικοί σου
και όπως μπήκα βγήκα απ' τη ζωή σου
το σ' αγαπώ το λέγαμε Βαγγέο
και το φιλί το λέγαμε Τροχαίο
πως σ' αγαπώ το ήξερε όλη η τάξη
μα χθες μου είπαν τα παιδιά
πως με άλλον τα έχεις φτιάξει.