Μια μέρα του καλοκαιριούΚαθόμασταν όλοι στις σκάλεςΚαπνίζαμε του σκοτωμούΌταν μας βρήκαν οι ψυχάλεςΚι είπα να ξεκινήσουμεΜε τη βροχή σημαίαΤον κόσμο να γυρίσουμεΌλοι μαζί παρέαΤον ήλιο να έχουμε αρχηγόΠροστάτη τον αγέραΣτο χάρτη βάλαμε σταυρόΧιλιάδες μίλια πέραΜεγάλος ήταν ο σκοπόςΚαι τα παιδιάΉταν της μάναςΚαι όσα συμφωνήσαμεΛόγια φτηνά της καραβάναςΤο βράδυ ήρθε η παγωνιάΚι ο Κωνσταντής μου λέει κρυώνωΟ Γιάννης λέει ρε παιδιάΤην κουρασί δεν τη σηκώνωΤου αλλού πονεγεί η κοιλιάΤου τέταρτου το δόντιΚαι σαν να ήταν λίγα αυτάΜας έπιασε και χιόνιοΌσες φορές μ' αρνήθηκανΟι φίλοι μου αυτό το βράδυΚαι μείνα μόνος ξαφνικάΣτον δρόμο για το λιανοκλάδιΟι ήρωες κι η μουσικήΠεθαίνουν μόνο νύχταΚαι στα τραγούδια που γράψαΠαράδεισο δεν είχαΔεν είχα τόπο και σκιάΝερό για διψασμένουςΜόνο είχα μια μικρή φωτιάΓια φίλους ξεχασμένους