ค
วามรักเรียกข้า เหมือนมนตราตรึงใจ
เฝ้าครรมควรไปไม่รู้สา
วิววันฝันแต่ภาพนวนนาน คลั่งใครไม่จาก ครรมควรถึงนางคนเดียว
บุเพสกสัน
รักร้องกันปางใด
จึงมาดวนใจไฟรักกลมเกลียว
เห็นกันหัวใจพลันปราบเสียว
หวาบวิวนักเที่ยว สุดเหนียวสุดรังยางใจ
เลือมตัวหมู่เมาเฝ้าผิดสว่าง
ลงรูปจูบกระดาษที่วาดไว้
รําเภาหน้ารักเปิดภาสมใจ
สิ่งเดียวรักยิ่งสิ่งใดรุ่งโรชสดใส
อยู่ในอารมณ์ชาตินี้ปองรัก รักไปจนวันตาย ไม่มีเสื้อมคลายจากชู้คู่ชม
ฝันไฟฟังอยู่ในอารมณ์ แอบรักชื่นชม เมื่อไรจะส่งใจเรา
ลื
มตัวหมู่เมาเฝ้าผิดสว่าง
ลงรูปจูบกระดาษที่วาดไว้
รําเภาหน้ารักเปิดภาสมใจ
สิ่งเดียวรักยิ่งสิ่งใดรุ่งโรชสดใสอยู่ในอารมณ์
ชาตินี้ปองรัก รักไปจนวันตาย ไม่มีเสื้อมคลายจากชู้คู่ชม
ฝันไฟฟังอยู่ในอารมณ์ แอบรักชื่นชม เมื่อไรจะส่งใจเรา