Δεν ήταν νησίΉταν η Γοργόνα η αδερφή του Μέγα Αλεξανδρούπου φρυνούσε και φουρτούνιαζε το πέλαγοπου φρυνούσε και φουρτούνιαζε το πέλαγοΑμάλευτε ροφή κρίτηΆμα λευτε ροφή κρίτηΘα λευτε ροφή κι εμένα η καρδιά μουΆμα λευτε ροφή κρίτη θα γελάσωΆμα λευτε ροφή κρίτη θα γελάσωΔεν ήταν νησί, ήταν θεριό που κοίτουταν στη θάλασσαΔεν ήταν νησί, ήταν θεριό που κοίτουταν στη θάλασσαΉταν η Γοργόνα η αδερφή του Μέγα ΑλεξανδρούΉταν η Γοργόνα η αδερφή του Μέγα ΑλεξανδρούΠου φρεινούσε και φουρτούνιαζε το πέλαγοΠου φρεινούσε και φουρτούνιαζε το πέλαγοΑμαλευτερώθη η ΚρήτηΑμαλευτερώθη η ΚρήτηΑμαλευτερώθη η ΚρήτηΘα λευτερώθει και εμένα η καρδιά μουΘα λευτερώθει η Κρήτη, θα γελάσωΘα λευτερώθει η Κρήτη, θα γελάσωΘα λευτερώθει η Κρήτη