ใจปังบางคงควรเคยชําชํา
โดนคนตอกยํา
ด้วยความรักที่จากล้า
พอมันชินและอิ่มกับน้ําตา ก็เป็นเธอที่เข้ามาในใจ
วันดีๆ
คงควรเคยชําชํา
คิดแค่จะมีแบบเธอนี้ตลอดไป
ใจดีๆ
ทุ่มเทและตั้งใจ
วาดความฝันไว้ทุกอย่างที่เธอ
แล้วเธอก็ทําให้มันจบลง เจ็บปวดเหมือนเดิมอีกคราว ก็คงไม่โทษเธอ
ก็ฉันเองที่ยอม
เจ็บไม่จํา
ใจมันเลยต้องชํา
อยู่ร่ําไป
แต่ไม่เคยจะจํา
ให้ขึ้นใจ
ก็เป็นคนอ่อนไหว
ที่หัวใจเจ็บ
ไม่จํา
ใจบังบางก็ทนได้เพราะรัก
เพื่อคําว่ารัก ทุ่มเทไปหมดใจ
ใจดีๆ ก็เททั้งใจ ฝากความรักและทุกอย่างที่เธอ
แล้วเธอก็ทําให้มันจบลง
เจ็บปวดเหมือนเดิมอีกคราว
ก็คงไม่โทษเธอ
ก็ฉันเองที่ยอม
เจ็บไม่จํา
ใจมันเลยต้องชํา
อยู่ร่ําไป
แต่ไม่เคยจะจํา
ให้ขึ้นใจ
ก็เป็นคนอ่อนไหว
ที่หัวใจเจ็บไม่จํา
เจ็บไม่จํา
ใจมันเลยต้องชํา
อยู่ร่ําไป
แต่ไม่เคยจะจํา
ให้ขึ้นใจ ก็เป็นคนอ่อนไหว
ที่หัวใจเจ็บไม่จํา
เกิดเป็นคนอ่อนไหว
กี่ครั้งก็เจ็บไม่จํา