*
*
Μαραμένα τα γιούλια και οι πιόλες
Μαραμένα και τα γιασένια
Μαραμένες και ελπίδες μου όλες
Στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά
Στη γωνίτσα που άλλοτε ανθούσε
Μέσα στάνθη δική μας χαρά
Ενώ κήπος τριγύρω μου πενθούσε
Μέσα μου ένιωσα τέτοια σύμφορα
Ως το βράδυ μονάχος μιλούσα
Σαν να σ' είχα κοντά μου μαζί
Κι όταν νύχτωσε κύμα
Και που γυρνούσα είπα
Να ζει κανείς ή να μη ζει
Μαραμένα τα γιούλια και οι πιόλες
Μαραμένα και τα γιασένια
Μαραμένες και ελπίδες μου όλες
Στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά
Μαραμένες και ελπίδες μου όλες
Στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά
Μαραμένες και ελπίδες μου όλες
Στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά