**Σαν τραγούδι ερωτικό, σαν αστέρι διαβατικόκι όταν είναι φευγάτα πίσω ποτέ δεν γυρνώόπως δεν γυρνά μια στιγμή στην πηγή το ποτάμι που τρέχει μορμήΜε αυτό το τραγούδι το πλάνωάλλοι κλαίνε και άλλοι γελούνκαι ενώ γύρω τριγύρω στο πιάνοκοπέλες και νέοι τον κόσμο χανούνμερικοί που τα δουν σε μιαν άκρησυγκινούνται και δεν ξεβρούν φωςνα σφουγγίσουνμε τρόπο το δάκρυ που τους αποσπάζει αυτός ο σκοπόςΤα καημένα, τα νιάτα, τη γλυβόρα που περνούνσαν τραγούδι ερωτικό, σαν αστέρι διαβατικόκαι όταν είναι φευγάταπίσω ποτέ δεν γυρνούνόπως δεν γυρνά μια στιγμήστην πηγή το ποτάμι που τρέχει μορμή
