คนบางคนเฝ้าบอกบางคํา
พี่ยาไม่ท้าเข้าใจ
แต่เธอก็ไม่เคยได้ยิน
เป็นเพียงลมลอยผ่านจริงจา
เป็นบางอย่างที่เธอไม่สําใจ
เป็นแค่ต้นไม้ เป็นแค่กรหิน
ปล่อยคําว่ารักให้ล้างลอย
เปลี่ยนไปเหมือนสายลมผ่าน
ปล่อยคนที่รักให้เฝ้ารอ
รอยังไม่มีจุดหมาย
เหน็ดเหนื่อยกับการบอกราชที่สือ
ไม่ถึงใจ
เหนื่อยที่ทําแค่ไหนมันก็ยังไม่พอ
แต่ก่อนคําว่ารักในใจเป็นล้างคํา
ให้เธอได้ฟัง
แล้วยังไงต่อ
ที่สุดมันคงเป็นแค่หนึ่งคําจากหัวใจ
ที่เธอไม่ได้ลิ้น
...
เหมือนว่าฉันพูดผ่านกําแพง
มันคงไม่มีแรงข้ามไป
ดังกล้องแค้นในใจฉันเอง
...
เธอบอกหนึ่งคําพยายามบอกว่าไม่รักกันและคงเป็นฉันที่ไม่ได้ยิน...
เธอปล่อยความรักให้ล้างลอยรุบไปเหมือนสายลมผ
่านปล่อยคนที่รักให้เฝ้ารอรอยังไม่มีจุดหมาย
เห็ดเหนื่อยกับการบอกรักที่สื่อไม่ถึงใจ
เหนื่อยที่ทําแค่ไหนมันก็ยังไม่พอ
แต่กดคําว่ารักในใจเป็นล้านคําให้เธอได้ฟัง
แล้วยังไงต่อ
คิดว่ามันคงเป็นแค่หนึ่งคําจากหัวใจ
ที่เธอไม่ได้ยิน...
รัก...
ไม่ถึงหัวใจเธอ