มีนจนสมงดาย แต่ปุ่งเงียบมันเตรกา
สมสรรทหลังชีวะองเปล่จิยุหาย
จมหลายโรบองอูน มันจงมีนสนายหา
เปล่กงตุงสักสา
อูนท่ามนุ่มปรง ลือโลกนิ่งสมตายขบอด
ก็มันเจือปิงสบอด โรบองตรงนาลา
หายมันเม่นแต่บองเดลสมสนายตรานตราย เนื้อมีนเนี้ยจมอูนตี้
สริสอดโดจิอูน มันกูบองปองปราถนา สร้างลังชีวะเตียงมัน มิลคลุนอัยโส
เปล่งนิ่งเค้เนี้ยเนี้ยมอกรอย บานอมเจี้ยสมสาย บองคมีล้ายออกกลังขบอด
วะเจี้ยเนี้ยงโดดเท โดดมนต์แต่บานได้เท
ทวะเจี้ยมนุ่ม มันสกอลคนนี้ แต่ลอดได้เท
โปรงมันจมเตรียจฮือจับ เปลี่ยนมีนเมสเน็ตสนาลเค บองคมีนเนี้ยสมรับอม
มีนจนสมงได้ แต่ปุ่งเงี้ยมันเตรียกา
สมสร้องลังชีวะ อองเปลี่ยนชียวหา
จมลายโรคบองอุ่น มันจมมีนสนายหา
เปลี่ยนกลงปุ่งสักสา
โลกมีงสมแต่กบด โกมันจือปิงสบอดโรบอง ปรงนาลา
แล้วไม่มีนแต่บองแต่สมสนาย ตราดนตราย เนื้อมีนเนี้ยจมอ่อนตี
สริสอดโดจิอออน มันกูบองปองปราถนา สร้องลังชีวะเตียงมัน มิลครุ่นอังสอบ
เปิลงิงเคเนี้ยมอกรอย บานอมเจียสมสาย บองคมีลอยออกอัฮงขบาย
เว้จิเน่งโดเท โดจมุนเต้บานได้เท ถ้วจิมนุมมันสกอลคมี ตะโลอด้าเท
ปรุงมันจองเตริจฮือจับ เปลี่ยงมีงเมสนับสนาลเค บองคมีลเนี้ยสมรับโอ
จับทุกวิคือเชื้อ สูบนดออกรอยมุย แฮ้ยชวบปรุงละจับปีปินต่อเกิน
มันเน่นขึ้นริสอบเด้น เปิลไปจริงเก้มอกรอย รุนจงเอายออนบานสอบ
ปีนเนี้ยงมอกตัวเกราะยบอง แต่บานเป็นดงนุนลอง บองคมีลเนี้ยสมรับโอ
