Φεύγαινες κι έλαπες το σπίτι,
σαν το τριφύλι τ' ανοιχτό,
κι είχες το φως του αποσπερίτη,
στ' άγια σου μάτια φυλαχτό.
Αφήνες πάνω στο τραπέζι γάλα και μέλι και ψωμί
και βλέπα το όνειρο να παίζει στο πελαγίσιο σου κορμί.
Σ' ευχαριστώ,
σ' ευχαριστώ,
ήσουν παιδί σαν ο Χριστός.
Σ' ευχαριστώ,
σ' ευχαριστώ,
ήσουν παιδί σαν ο Χριστός.
Κοίμα και φωτσάλο κι αρμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό,
ούτε ένα δάκρυ σου δε μιλά,
στην παγωνιά για να λουστρώ.
Σ' ευχαριστώ,
σ' ευχαριστώ,
ήσουν παιδί σαν ο Χριστός.
Σ' ευχαριστώ,
σ' ευχαριστώ,
ήσουν παιδί σαν ο Χριστός.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật