นอนกับทุกเพลง แค่ในยาววิการ
เพื่อให้คุณได้หลับนอน หรือก็ฟังนิดเท่า
อย่าให้ความหวังมันใกล้เป็นคตกร
ชีวิตคือความจริง มันไม่เหมือนในละคร
ความฝันเป็นของเรา อย่าให้ใครมาบันทอน
จะเลือกเดินเสียนทั้งใน เอาให้สุดเขาไว้ก่อน
เม้ใครมีเห็นตัว เราเห็นเท่านั้นพอ
หากยังมีแรงลุกขึ้นมา อย่าเพิ่งยอม
เม้มีน้ําตาหลบตัวเอง อย่าเพิ่งท้อย
เทียมครความตายหนึ่งชีวิต เราต้องล่อ
เราก็คือเรา
อย่าไปเทียมกับใครเคย
เพียงหนึ่งชีวิตที่ยังมี
ดีโปรดอย่าลืมว่าต้องตาย
ไม่ต้องให้ใครมันเข้าใจ
ไม่เดือนรถใคร พอแล้วไง
ให้คนที่รักสุดหัวใจ
อย่าลืมว่าเราก็คือเรา
แล้วในทุกเช้า
แค่รู้ว่าเรามีชีวิตนี้ ไปเพื่อใคร
ถ้าหากไม่รู้ไม่เป็นอะไร
ลองคิดจบทวน และมองรอบกาย
มีทั้งคนเกลียดกล้นรั้ง
จงเลือกเอาเอง จะแค่แบบไหน
บินสุ่มเหนื่อยกบเยี่ยม
แม้บางครั้งต้องโดดเดียว
มองยอดกลับทางคดเคียว
จงปวมใจที่เคยผัดทางข้างหน้ายังอีก
ไกลถึงไม่ถึง ไม่เป็นไร
แค้ครั้งนึงที่ได้ทําสุขใจและกัน
เราก็คือเรายา
อย่าไปเทียบกับใครเขา
เพียงหนึ่งชีวิตที่ยังมี
ได้โปรด อย่าลืมว่าต้องตาย
ไม่ต้องให้ใครมันเข้าใจ
ไม่เดือนร้อนใคร
พอแล้วไง
ให้คนที่รักสุดหัวใจ
อย่าลืมว่าเรา ก็คือเรา
เราก็คือเรายังไงใครมาตัดสิน
ถ้าเหงื่อเราก็พักจะกะแผงเราก็พิง
แม้มีใครบอกว่าตัวเรามันไม่จริง
ไม่เห็นต้องไปสน ไม่ได้ขอเข้ามันกิน
ขอแค่ไม่คิดที่จะหยุดเดิน
และอย่าไปวันกับสิ่งที่ต้องพโอเชิญ
และอย่าตัดสินของอื่นเขา
แก่งกว่ามะวันในแหลังสิ่งที่เป็นเรา
ลําบากลําบนละกิน
ชีวิตที่เจอคงไม่เหมือนเดิม
ต่างแต่ในเสodleทางที่เดิน
แม้ต้องให้ใครจะมั่น
ทุกคนมีเสільทาง นะยเข้าใจกระเทือน
ชีวิตใช้มันเองคุ้ม
เพราะว่าทุกคนก็ต้องหน่อยลุ้ม
อยู่ดิ่น
เราก็คือเรายา
อย่าไปเทียบกับใครเขา
เพียงหนึ่งชีวิตที่ยังมี
ได้โปรดอย่าลืมว่าต้องไต
ไม่ต้องให้ใครมาเข้าใจ
ไม่เดือดร้อนใครเพราะแล้วไง
ให้คนที่รักสุดหัวใจ
อย่าลืมว่าเราก็คือเรา
*