เธออาจจะยุ่งเรื่องงาน
เธออาจแคบรถอยู่
เธอคงยุ่งยุ่งเลยไม่เคยวางรู้ขอความ
เธออาจไม่ค่อยสบาย
อาจตื่นธุระทั้งวัน
เลยมีเวลาพิมมาสันสันเพียงเท่านี้
ก็ไม่เป็นไรนะ ฉันพอใจแค่นี้
นานๆตอบที่ก็ดีใจ
มันมีเท่าไรลักที่เธอยังไม่หายไป
แค่บางเวลาก็มากพอ
เป็นได้เพียงคนคุยใกล้ๆ ทําได้ก็เพียงแต่คอยทัก
คนที่คอยห่วงใหญ่ ก็ไม่ใช่คนที่เธอรัก
คุยกันไปก่อน เพื่อวันนึงเธอได้รู้จัก
อาจเห็นฉันดีพอ
และเปิดโอกาสให้คนๆมี
วัน
วัน
วัน
ยังจําวันนั้นได้ดี ถ้าถามไม่ตอบฉันเลย
ยังจําวันนั้นที่เคยเหมือนคุยคนเดียว
สักพักที่ได้ลองคุย สักพักที่เราเคย
มีแค่ไหนที่เธอเปิดใจมากกว่าวันนั้น ก็ไม่เป็นไรนะ ฉันพอใจแค่นี้
นั่นเหมือนตอบที่ก็ดีใจ
มันมีเท่าไรลักที่เธอยังไม่หายไป
แค่บางเวลาก็มากพอ
เป็นได้เพียงคนคุยใกล้ๆ ถ้าได้ก็เพียงไปคอยทัก
คนที่คอยห่วงใหญ่ ก็ไม่ใช่คนที่เธอรัก
คุยกันไปก่อน เพื่อวันนึงเธอได้รู้จัก
อาจเห็นฉันดีพอ
และเปิดโอกาสให้คนคนนี้
ว้าว...
เพียงคนคุยใกล้ๆ ทําได้ก็เพียงไปคอยทัก
คนที่คอยห่วงใหญ่ ก็ไม่ใช่คนที่เธอรัก
คุยกันไปก่อน เพื่อวันนึงเธอได้รู้จัก อาจเห็นฉันดีพอ
และเปิดโอกาสให้คนคนนี้ว้าว...
และเปิดโอกาสให้คนคนนี้ว้าว...