���
���
���
���
���
���
Mesa stas tenas utas okakia, esisa tis piu glikes tigmes
Cantades hilies nictes echo cani, gia oles tis bohemikes kardies
O, o, o, o, o, o, o, o, mordi Thessaloniki
O, o, o, o, o, o, o, o, o, l'aumagica sutra di anostalo
πάντα με κρατάς την αγκαλιά σου, πάντα σε θυμάμαι και φωνώ,
κι αν είμαι τώρα λίγο μακριά σου, με τον καιρό κοντά σου θα βρεθώ.
Ô, μορφή Θεσσαλονίκη,
ô, τα μ' αγικά σου πράβια νοσταλμώ.
THE END
