ม
องปฏิษฐินมันเป็นวันที่เราต้องห่างไกล
มองดูในตาก็คงรู้ว่าห่วงใหญ่
มองอาวิกาชวนเวลาที่จะต้องจากแล้ว
มันมีบางคําที่ต้องการเอ่ยไว
ทุกเวลาที่ห่างกันนั้น
ไม่ต้องกลัวมา
ใจของฉันเก็บไว้ให้แค่เธอ
เพราะความคิดถึงนึงจะพาใจ
ไปส่งความรักแม้มันจะไกล
ให้รักเดินทาง นั่นลอยไปสู่ใจ
แม้ว่าวันนี้ต้อง say goodbye
เมื่อไรคิดถึงต้อง ever cry
เมื่อใจเรามันพบพันแม้ใกล้กันสุดใกล้
ไม่แค่เหงาเธอแทนใจ
เพราะฉันยังห่วงใหญ่
รักอยากทางเธอไว้นั้นก็ไม่มีความหมาย
ให้เพลงนี้ไว้แทนหัวใจเรา
จะเจออะไร เจอใครๆ ก็คงไม่สับสน
จะเป็นคนเดิม เหมือนเดิมไม่ยอมเปลี่ยนไป
จะรอเวลา วันเวลา ที่เรานั้นได้พบ
ว่าความจริงใจให้กัน ไม่มีวันขาดหาย
ทุกเวลาที่ห่างกันนั้น ไม่ต้องกลัว มาใจของฉันเก็บไว้แค่เธอ
เพราะความคิดถึงยังจะพาใจ ไปส่งความรักแม้มันจะไกล
ให้รักเดินทาง แทนลอยไปสู่ใจ แม้ว่าวันนี้ต้อง say goodbye
เมื่อไรคิดถึงต้อง ever cry
เพราะใจเรามันพบหันแม้ใกล้กันสุดไกล
ให้เสียงที่ตั้งใจแทนโบเธอแทนใจ
ทํา save me all my loving ว่าฉันยังห่วงใหญ่
รักอยากทําเธอไว้นั้นก็ไม่มีความหมาย
ให้เพลงนี้ไปแทนหัวใจเรา
ทุกเวลาที่หากันนั้น ไม่ต้องกลัวมาใจของฉันเก็บไว้แค่เธอ
เพราะคนคิดถึงเงินจะพาใจ ไปส่งความรักแม้มันจะไกล
ให้รักเดินทาง แทนลอยไปสู่ใจ แม้ว่าวันนี้ต
้อง say goodbye เมื่อไรคิดถึงต้อง ever cry
เรื่องใจเรามันผ่วงหันแม้ใกล้กันสุดไกล
ให้เสียงที่ตั้งในเพลงโบเธอแทนใจ
ทํา save me all my loving ว่าฉันยังห่วงใหญ่