เสร็จผมบนที่นอน ปลอกมอนที่ชายหลุดลุยมา
และครอบน้ําตาบนเสือที่เหมือนเพิ่งแห้งไป
ทุกร่องรอยคือความผูกพันอันมากมาย
ที่สองใจเดินทางร่วมกันมา
กี่คําทําร้ายกัน อีกกี่อาการทําร้ายใจ
หักหลบเท่าไรยังเหนือความรักในสายตา
ภาพดี ๆ ที่มีต่อกันมันมากกว่า
รู้แล้วว่าทําไมถึงทนได้
ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนหวัน หรือเป็นวันอ่อนแล้ว
ไม่ว่ามันจะดีจนแล้วไร
สิ่งเหล่านั้นฉันรับมันทุกวินาที
แม้วันนี้เหมือนเธอจะพละลืมไป
เพื่อคนรักต้องอดทน
เหตุผลมันยิ่งใหญ่และใจฉันเลือกแล้ว
แม่ค Mum Due
มาก ancestine
อาจจะเล่าไปเมื่อไหร่
เมื่อไหร่ลองชนะกลับไป
เหลือไปแสงนาน
ขอแค่มัน
ลอเลี่ยงหัวใจได้
ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนวุฒิ
หรือเป็นวันอ่อนไหล
ไม่ว่ามันจะดี จะเลวร้าย
สิ่งเหล่านั้น ฉันรับมันทุกวินาที
แม้วันนี้ เหมือนเธอจะพละลืมไป
เพื่อคนรักต้องอดทน
เหตุผลมันยิ่งใหญ่ และใจ
ฉันเลือกแล้ว
โทษ โทษ โทษ
โทษ โทษ
โทษ โทษ
โทษ โทษ
โทษ โทษ
สิ่งเหล่านั้น ฉันรับมันทุกวินาที
แม้วันนี้ เส้นทางไม่สวยดั่งใจ
เมื่อชีวิตที่ผ่านมา
เหนือกแล้วว่ารักใครอย่างไรก็จะรัก
*