ผมนั่งอยู่ภายใต้แสงอัฒนธิษฐิสาธสอง
หากจะมีมนุษย์ที่บริสุทธิ์ผุดพองให้ผมรู้จัก
มักจี ไม่มีเจอกับใครมองทางไหน
ทุกคนก็เลวทุกที่
ผมนั่งอยู่ภายใต้แสงอัฒนธิษฐิสาธสอง
บางคนก็เลวมากเลวน้อย
บางคนก็เลวแบบไม่มีดางพร้อย
บางคนก็เลวนิดหน่อย
บางคนก็เลวจนต้องสบด
แต่เธอดันยากเยอะไกล
นอกนี้ทําให้ผมน้อยใจเพราะคนดีอย่างข้านัมมันน้อยไป
แล้วคุณ และคุณทั้งหลายก็เลวร้ายไป
ผมอยากจะสวนคนดี ดี เหมือนกับผม
พวกเราไปรวมต่อกัน ที่นครปลดถง
พวกเราจะเป็นลิชอฮลัรีหนีไปจากโลกใบกลม
ไปอยู่บนวงตวรณีรันด์ ทุกรุ่นชั่วอายุคน
จะชวนคน ดี ๆ เหมือนกะ ผม
พวกเราเพราะรองตากังที่นครประถقม
ผมนั่งอยู่ไภ้ใต้แสงอัฏทิศษาตสอง
