Ανήγορα δυόφωνο πιάνω βραχαία
Δεν είναι αλήθεια πως ζούμε τυχαία
Απ' το παράθυρο μπαίνει μια θύψη
Είσαι μακριά και πολύ μου έχεις λείψει
Φιλώ το λαιμό σου, γυρίζεις μενάζει
Στον κόσμο αυτό κάθε τι με τρομάζει
Το βλέμμα σου απόψε στείλε το μεγράμμα
Οι άνθρωποι
Φιλώ το λαιμό σου, γυρίζεις μενάζει
Παίζουν στο ίδιο το γράμμα
Φορώ τα παπούτσια, μου δίνεις το χέρι
Φιλώ το λαιμό σου, γυρίζεις μενάζει
Θα είμαστε αύριο, κανένας δεν ξέρει
Μιλώ και φωνάζω σαν χλός παπαγαλός
Θα μείνω παιδί κι ας μοιάζω μεγάλος
